William Thomson (Lord Kelvin)(1824-1907)

İskoçyalı fizikçi , özellikle ısı ve elektrikle ilgili incelemeler yaptı. Basınç altında buzun erime noktasındaki değişimleri belirledi ve 1852'de gazların genleşmesinin soğumaya yol açtığını ortaya koydu. Joule ile görüştükten sonra, Kelvin ölçeği olarak adlandırılan ve günümüzde bütün bilimsel sıcaklık ölçümlerinin temelini oluşturan mutlak termodinamik sıcaklık ölçeği düşüncesini ortaya attı.

TERMODİNAMİK SICAKLIK, T

kelvin, K

Genel askat: mK

Celsius sıcaklığı, t

derece °C; 1 °C = 1 K. Bu eşitlik sadece fark değerler ve skala aralıkları için geçerlidir.

Termodinamik sıcaklık derecesi, kelvin’ le açıklanmasının yanı sıra, denklemi t= T - T0 olarak verilen Celsius sıcaklık derecesi ile de ifade edilir. Burada T0 = 273,15 K ile tarif edilir. Celsius sıcaklığı ifade etmek için “kelvin” yerine kullanılan “derece Celsius” birimi kullanılır. Bu durumda, “Kelvin” yerine bir Celsius sıcaklık derecesi farkı, Celsius derecesi ile ifade edilebildiği gibi kelvinle de ifade edilebilir.

Derece Fahrenheit birimi, derece Rankin birimine eşittir.

Derece Fahrenheit’i belirtmek için bir boşluk verildikten sonra sembol °F yazılmalıdır.

Dönüşüm faktörleri;

1 °F = (5/9) °C = (5/9) K ≈ 0,556 K

Anders Celsius (1701-1744)

Ünlü İsveçli fizikçi, gökbilimci ve matematikçidir.

Termometrelerde yüzlük derecelendirme daha önce kullanılmışsa da, bu skala da bugün kullanılan sistemde iki sabit derecenin bulunması Celsius'un önerisinden kaynaklanmaktadır. Celsius bu amaçla buzun erime ve suyun kaynama derecelerini sabit noktalar olarak alıp aradaki farkı yüz eşit dereceye bölerek bugün kullanılan termometre sistemini oluşturmuştu. Ne var ki suyun kaynama noktasını 0 ºC, donma noktasını ise 100 ºC olarak kabul etmişti. Bu derecelendirme sekiz yıl sonra Celsius'un öğrencisi Carl von Linné tarafından tersine çevrilerek bugün kullanılan durumuna getirildi.